MIJN 2015
Zoals ik reeds in mijn voorwoord zei, 2015 was voor mij een zwaar jaar. Een jaar van verlies en afscheid nemen. In september stierf mijn lieve moeder, op de veel te vroege leeftijd van 60 jaar. Het verlies is enorm, de schade in mijn leven groot.
Emotioneel proces
Van een energieke, enorm ondernemende en gepassioneerde vrouw zag ik haar tijdens een negen jaar durend ziekbed afglijden naar een lichamelijk zwak en fragiel mens. Haar geest was tot op het laatst nog helder en ijzersterk, maar wat heeft mijn arme moeder een strijd moeten leveren tegen een genadeloze ziekte, borstkanker. Ik ben echt supertrots dat ik de dochter mag zijn van iemand die zo op geheel eigen manier een stempel heeft achtergelaten op de wereld. De meer dan 535 aanwezigen op haar uitvaart bewijzen dat ze een bijzonder persoon is geweest, die veel mensen geraakt heeft.
Ik mis haar iedere dag ongelooflijk veel. De warme herinneringen die we vooral in de laatste jaren met elkaar als familie hebben opgebouwd geven steun, maar het gat is nooit meer te dichten. Ik kies ervoor haar legacy te eren door een leven te leiden waarin haar waarden en eigenschappen zoals eerlijkheid, saamhorigheid en empathie bepalend zijn. Ze heeft veel moois in mij gelegd en daar teer ik elke dag op.
Nieuwe keuzes
Natuurlijk brengt zo’n gebeurtenis in je leven van alles in beweging. Mijn moeder verliezen doet me naast heel veel verdriet ook stilstaan bij heel wat vragen. Dus ging afgelopen jaar, zowel zakelijk als privé ook over de vragen; wat wil ik zijn in de wereld en wat wil ik erin achterlaten? Voor mij misschien wel de belangrijkste vraag; hoe wil ik anderen raken?
Met de antwoorden op deze vragen nog wat scherper ben ik het nieuwe jaar in gestapt. Met nog meer focus op wat ik breng en hoe ik wil werken en ook met wie. De uitkomst van mijn ‘reis’ en de input van het business coachingsprogramma dat ik vorig jaar gevolgd heb zul je terugvinden in mijn website, mijn nieuwsbrief en mijn andere uitingen.
Wat mijn moeder me vooral heeft meegegeven in het leven is dat gevoel er mag zijn, en ik geloof daar heel sterk in, ook in werk. Alleen als emoties een plaats krijgen in leiderschap en in organisaties (plaatsen waar dagelijks zoveel mensen samenkomen), kunnen we hun volledige potentie benutten. Emoties verbinden. Ze vormen een brug naar de toekomst.
Mijn missie
Het is mijn missie om de mensen met wie ik werk te laten ervaren dat emoties bij mensen horen en als we ze beter begrijpen, er meer ruimte voor creëren en ze beter leren gebruiken, we succesvoller zijn in alles wat we doen. Zo wordt de wereld voor jou en mij een mooier plekje. Niet alleen nu maar ook in de toekomst.
En dat hebben we nodig. We worden al omringd door zoveel narigheid, en zien overal de gevolgen van slecht omgaan met emoties. Laten we ons best doen om het beste van emoties te laten zien en er het beste uit te halen. Als we dat doen, kunnen we ons leven en dat van anderen verrijken. Op al het moois in het leven!
Een mooi 2016 voor jou!
We kennen elkaar nog niet, maar wat ik lees op je website spreekt me aan. Ik zie uit naar je presentatie/workshop op 4 februari bij Open Coffee Drechtsteden. Tot dan!
Hallo Faroshia,
Wat een mooi blog. En wat een heftige tijd heb je achter de rug. Ik sluit me inderdaad aan bij jou en Rianne. Laten we emoties niet wegstoppen. Het helpt zoveel om je te uiten.
Groetjes,
Jij ook bedankt voor je steunbetuiging Marleen; op beide vlakken! Inderdaad, het uiten van emoties hoort bij het leven, en tenslotte voelen we ze allemaal toch? Dank voor je reactie!
Hi Faroshia, wat een mooie blog! En wat een mooie missie. Het zou inderdaad heel goed zijn voor de wereld als emoties minder onderdrukt worden. Ik wens je veel succes! Hartelijke groet, Rianne de Mos
Dankjewel Rianne! Wat ontzettend leuk om jou hier te treffen. Ik denk dat veel mensen het met ons eens zijn maar dat het soms nog lastig is er in de praktijk handen en voeten aan te geven. Daarom geeft mijn missie ook zo veel voldoening, de wereld een beter plekje maken is toch het mooiste wat er is?! Tot ziens!