People Focus, Human Capital, Empowerment…allemaal mooie flitsende termen die in dezelfde richting wijzen; de mens is de belangrijkste factor in iedere organisatie en moet je in zijn kracht zetten. Is dat ook echt het beeld binnen de meeste organisaties?
In mijn boek dat over reorganisaties gaat, deel ik de verhalen van mensen die in dat proces ervaren hebben dat maar al te vaak geldt dat geld, macht en crisis bestrijden voor het menselijk belang komen.
Voortbestaan
Het is van belang dat organisaties zich realiseren dat ze de bezieling van mensen, eigenaarschap en het gevoel van verantwoordelijkheid voor eigen werk, keihard nodig hebben om op een innovatieve en motiverende manier te blijven groeien. Een groep mensen aansturen alsof ze geprogrammeerde robots zijn, slechts aanwezig om een bepaalde taak uit te voeren, is een achterhaald en schadelijk idee voor het voortbestaan van organisaties. Uiteraard dienen taken uitgevoerd worden maar de manier van aansturing is nu juist wat het verschil kan maken.
Willen we de toekomst met succes bestormen, dan zullen het losmaken van menselijk potentieel en het boeien en kunnen behouden van een goed en enthousiast workforce uitdagingen bijven. Maar ook punten die voldoende ruimte moeten krijgen op de agenda van zowel bestuurders als managers. De cijfers moeten uiteraard dik in orde zijn maar goed financieel beleid en goed menselijk beleid hoeven elkaar niet per se te bijten.
Hard vs. Hart
Als er zonder degelijke motivatie blindelings voor de weg van de cijfers wordt gekozen, zonder oog voor de menselijke kant, zal de schade niet alleen aan het imago maar ook aan de ‘persoonlijkheid’ van een organisatie veel groter zijn dan zelfs de meest “blauwe” bestuurders lief is. Er mag wat meer gepassioneerd levensbloed stromen door die ijskoude blauwe gangen waar soms harde beslissingen moeten worden genomen maar niet zonder hart.
Afgeschreven?
Hopelijk wordt de discussie over de waarde van mensen in een organisatie nog veel meer naar het hoogste niveau gestuwd en ook voorbij de stap van bewustwording doorgevoerd. Na bewustwording komt immers gerichte planning en actie om dingen anders aan te pakken en vervolgens resultaten te meten. Ook bij verandering en reorganisatie is het van belang niet weg te lopen voor verantwoordelijkheid en processen netjes af te ronden, zonder op het menselijk kapitaal af te dingen. Het meubilair of de computers gooi je ook niet uit het raam als blijkt dat deze bedrijfsmiddelen afgeschreven en aan vernieuwing toe zijn. Je zorgt dat ze keurig en onbeschadigd worden opgeslagen, op een veilige plek en dat ze te zijner tijd op een nette manier getransporteerd worden naar waar ze heen moeten. Hoe veel te meer hoor je netjes om te blijven gaan met de mensen die aan de basis van jouw bedrijf gewerkt hebben, kapitalen aan winst vertegenwoordigen en van wie je door omstandigheden wellicht gedwongen afscheid moet nemen. Die smijt je toch niet uit het raam? Of zet jij jouw mensen wel bij het grofvuil?
Het is mijn wens dat organisaties open staan voor een aanpak met respect voor emoties door in gesprek te zijn met zowel hun eigen achterban als partijen die hen daarin vanuit oprechtheid en expertise adequaat bij kunnen ondersteunen.
Wil je leren hoe je met emoties verbindend kunt blijven werken ook in tijden van verandering? In mijn boek neem ik je mee in de wereld van emoties tijdens reorganisatie. Bestel nu!
Geef een reactie