Deze blog is van alweer een tijdje geleden maar omdat het thema nog steeds actueel is…

Een nieuw begin, de reprise…

Een tijdje geleden was ik de klos. Mijn telefoon had zich de afgelopen tijd al wat raar gedragen. Ik had al een ouder toestel opgesnord en had voor de zekerheid de meeste van mijn gegevens alvast overgekopieerd. Ik dacht…zucht, dat ging net goed. En toen…ineens was het raak. Kapot, ook mijn vervangende toestel…maar dan ook echt overleden. Niet meer bij te brengen. Het eerste gevoel wat bij me opkwam was een lichte paniek. Al mijn gegevens kwijt! En dan…dringt het langzaam door, ik ben niet bereikbaar! Ik gebruik al jaren alleen mijn mobiel en heb geen vaste lijn thuis, dus het zweet brak me uit.

Met haastige spoed (zelden goed…ik know!) naar de telefoonwinkel van mijn provider. Er zat maar een ding op. Een nieuw toestel uitkiezen. Dan maar gelijk een goeie, dus…op aanraden van vele enthousiaste gebruikers om mij heen…ja hoor de I-phone! En dan maar gelijk een witte, dat staat alsof je er helemaal bij hoort!

I-am here!

Maar wat een rush aan gevoelens maakte zich in deze paar dagen aan mij openbaar. Frustratie, zeker als blijkt dat de verschillende modellen gsm’s maar moeilijk met elkaar kunnen communiceren. Gedownloade software die behulpzaam moet zijn maakt het er alleen maar moeilijker op. Een vreemde vorm van verdriet, als ik langzaam begin te beseffen dat ik eerder dan gepland afscheid moet nemen van mijn zo vertrouwde toestel. Ik ben toch niet echt in de rouw?! Wel vreemd dat ik mijn oude, niet werkende toestellen als lievelings-knuffelbeesten nog een paar nachten naast mijn bed laat liggen. Compleet met adapter.

En dan dat nieuwe toestel. Eerst ongelooflijk veel weerstand omdat ook ik nu, veel eerder dan gewenst tot de machtige Apple-familie toetreedt. Eerst ben ik volledig in de ontkenning. Ik ga er echt alleen maar mee bellen hoor. Daarvoor heb je tenslotte in de eerste instantie een telefoon nodig. En ik heb toch al mijn contacten niet dus het zal nog wel even duren voordat ik er echt meer gebruik van ga maken.

Langzaam begon het toch te knagen. Het is wel een mooi toestel. Gebruiksvriendelijk, je hebt het verbazingwekkend snel door allemaal, zelfs ik! Nee, maar mijn oude toestel werkte net zo fijn. Minstens. Het had alleen iets minder. Minder dingetjes erop en zo. Dit is best wel handig ja. Ik ga me heus niet bezig houden met al die…hoe heten ze ook weer…oh ja, apps! Dat is echt voor mensen die niets te doen hebben…

Overstag

Het duurde exact 10 dagen en ik was inmiddels 23 apps verder. Ik heb inmiddels een compleet work-out programma gevolgd via youtube, ik update dagelijks mijn social networks, check m’n mail om ‘t half uur en ben verslaafd aan minimaal 5 spelletjes. Ik viber en whatsapp inmiddels ook aardig wat af. Het is te zot voor woorden. Ook ik ben verkocht!

Nadat ik in een emotionele “mega-rollercoster” heb gezeten, accepteer ik langzaam mijn nieuwe situatie. En lukt het me nu om mijn nieuwe mogelijkheden te zien. There is a bright side!

De hele situatie doet me aan heel wat anders denken. Aan een vergelijkbaar iets wat zich zich in het bestaan van iedere ondernemer voordoet. Ik laat dingen los. Probeer na lang wikken en wegen nieuwe dingen uit. Wil er in staan zoals ik echt ben. Dus twitter ik, en blog ik, en ik linked-in en facebook wat af. Allemaal best nieuw en soms best eng. Zeker het bloggen gaat me nog niet zo best af, vind ik zelf. Vind het best moeilijk de discipline op te brengen om het allemaal bij te houden en soms,… soms weet ik gewoon niet waar te beginnen. Alsof je steeds weer opnieuw moet beginnen. Alsof je telefoon ineens kapot is. Tja, wat doe je dan? Je baalt wat, je scheldt, je rouwt, je begint opnieuw. Totdat je weer flow hebt. Totdat de zon weer gaat schijnen. Totdat je nieuwe toestel (of situatie) net zo vertrouwd voelt als de oude. Of misschien zelfs wel beter.

De vijf fasen van rouwverwerking zijn soms in kleine en grote situaties zo herkenbaar, hier komen ze nog een keer op een rijtje:

  1. Ontkenning
  2. Protest (of boosheid)
  3. Onderhandelen en vechten
  4. Depressie
  5. Aanvaarding

Als alle stormen zijn gaan liggen en je over je kalme wateren uitkijkt, klinkt misschien de songtekst van een nummer van de Disney-klassieker “Alladin” wel in jouw achterhoofd, of luister (en zing) lekker mee; bekijk de video:

Onze wereld is mooi
spannend, schitterend, stralend
`t is een wereld waarin je
al je zorgen snel vergeet
Ik maak je horizon breed
toon je wonder na wonder
Alles even bijzonder op `n
Perzisch toverkleed
Vlieg met me mee
Van nu af zijn we beiden vrij
Niemand die ons gebiedt;
mag wel, mag niet
of zegt dat wij maar dromen
‘k vlieg met je mee
‘t Is of ik door de ruimte glij
Wij staan nu samen in
Een nieuw begin
Een nieuwe wereld wacht op jou en mij
Een nieuwe wereld op jou en mij
Eindelijk helemaal vrij
Wie had dat durven denken?
Zweven, tuim’len en zwenken
al die ruimte voor jou en mij
Vlieg met je mee
Geef je ogen de kost
Hoe is dit alles ooit ontstaan?
Het is adembenemend

‘k ben net een meteoor
Ik schiet maar door
Het is nu te laat om nu nog terug te gaan
Een nieuw begin
Alles even subliem
Mijn hart is vol van liefde
Het is net of we dromen
Wij staan nu midden in een nieuw begin
Deze wereld deel ik het liefst met jou
Een nieuw begin….
Een nieuw begin…
Wij zijn nu vrij…….
Wij zijn nu vrij…
Wij staan nu in
Een nieuw begin
Voor jou en mij!
Op een nieuw begin!

EmoGroet,

Faroshia